با گذشت ترین مردم چه کسی است؟<\/h1>

اندرزهای دینی ( قسمت شانزدهم )<\/h2>

1. باگذشت ترین مردم کسی است که در عین توانایی چشم پوشی کند.

2. منزلت هرکس به اندازه رنج و کوشش او است .

3. اگر تندرستی، توانگری و ایمنی از خدای متعال خواهی، همه چیز را خواسته ای .

4. هر ملتی که زشتی ها را در میان خود ببیند و تغییر ندهد ، عذاب عمومی پروردگار به آن نزدیک می شود .

5. همه ی خوبی ها را به عقل توان یافت ؛ هرکه عقل ندارد ، دین ندارد .

6. اگر چشم دل بینا نباشد ، شنوایی گوش سودی ندهد.

7. بهترین گفتار آن است که مطابق با کردار باشد.

8. اگر همسایگانت به نیکی از تو یاد کردند، نیکوکاری؛ و اگر تو را بدکار شمردند ، بدکاری .

9. انسان نمی تواند دو معبود داشته باشد، یکی خدا و دیگری پول .

10. ایمنی از روزگار، خود را فریب دادن است .

11. به آنها که در می زنند رحم کن ، تا آن که در آسمان است به تو رحم کند.

12. هرکه نعمتی دارد مورد حسد دیگران است ، مگر فروتن که از شر حاسدان در امان است.

13. با پدران خود به نیکی رفتار کنید، تا فرزندانتان به شما نیکی کنند.

14. مرد بر کیش دوست خویش است، پس هر یک از شما بنگرد که با چه کسی دوستی می کند.

15. باطن شخص که اصلاح شود، رفتار ظاهری شخص استوارتر گردد.

16. هنگامی که هوس ها بر عقل چیره شوند ، انسان به پرتگاه ها کشیده می شود .

17. نیرومندی این نیست که به کُشتی گرفتن توانا باشید، نیرومند حقیقی کسی است که به هنگام غضب مالک خویشتن باشد .

18. لباس کهنه را دلیل حقارت احدی نشمارید، زیرا همه انبیاء کهنه می پوشیدند تا فقرا دلتنگ نشوند.

19. بالاترین بخشش آن است که پیش از خواری خواستن باشد.

20. وجدان، خدای حاضر در انسان است .